O definiție pentru bâcâială
Etimologice
BÎCÎIALĂ s. f. Tic-tac; sunetul clopoțelului. (din bîc)
- sursa: DER (1958-1966)
- adăugată de tavi
- acțiuni
Intrare: bâcâială
bâcâială substantiv feminin
substantiv feminin (F58) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural | — | — | |
vocativ | singular | — | |
plural | — |