10 definiții pentru bancrut
Explicative DEX
bancrút s.m. (fin.) Bancrutar. • pl. -ți. /<germ Bankrott.
*BANCRUT, -TĂ adj. sm. f. ⚚ Falit, care a dat faliment, mofluz [bancrută].
- sursa: CADE (1926-1931)
- adăugată de Onukka
- acțiuni
BANCRUT s.m. Bancrutar. [< germ. Bankrott, cf. it. bancarottiere].
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
BANCRUT s. m. Bancrutar. (din germ. Bankrott)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de tavi
- acțiuni
bancrut m. falit.
- sursa: Șăineanu, ed. VI (1929)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
*BANCROT, -TĂ adj. sm. f. ⚚ Trans. = BANCRUT [germ. Bankrott].
- sursa: CADE (1926-1931)
- adăugată de Onukka
- acțiuni
Ortografice DOOM
bancrut (rar) s. m., pl. bancruți
- sursa: DOOM 3 (2021)
- adăugată de gall
- acțiuni
bancrut (rar) s. m., pl. bancruți
- sursa: DOOM 2 (2005)
- adăugată de Laura-ana
- acțiuni
bancrut s. m. (sil. mf. banc-), pl. bancruți
- sursa: DOOM (1982)
- adăugată de paula
- acțiuni
bancrut s. m. (sil. mf. banc -), pl. bancruți
- sursa: Ortografic (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
Intrare: bancrut
substantiv masculin (M3) Surse flexiune: DOOM 3 | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural |
|
| |
vocativ | singular |
| |
plural |
|
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)
Aceste definiții sunt compilate de echipa dexonline. Definițiile originale se află pe fila definiții. Puteți reordona filele pe pagina de preferințe.
arată:
bancrut, bancruțisubstantiv masculin
- 1. Bancrutar. DNsinonime: bancrutar
etimologie:
- Bankrott DN
- bancarottiere DN