6 definiții pentru incitativ
Dicționare explicative
Explică cele mai întâlnite sensuri ale cuvintelor.
INCITATIV, -Ă, incitativi, -e, adj. (Rar) Incitant. – Din fr. incitatif.
INCITATIV, -Ă, incitativi, -e, adj. (Rar) Incitant. – Din fr. incitatif.
- sursa: DEX '98 (1998)
- adăugată de valeriu
- acțiuni
incitativ, ~ă a [At: DN3 / Pl: ~i, ~e / E: fr incitatif] (Rar) Incitant.
- sursa: MDA2 (2010)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
INCITATIV, -Ă adj. (Rar) Incitator. [Cf. it. incitativo].
- sursa: DN (1986)
- adăugată de LauraGellner
- acțiuni
INCITATIV, -Ă adj. incitant. (< fr. incitatif)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adăugată de raduborza
- acțiuni
incitativ, -ă adj. Provocator ◊ „[Scaunul electric] stă pașnic și candid în vitrina expoziției Westinghouse, cu brațele desfăcute incitativ spre stradă.” Gaz. lit. 1 III 62 p. 5 (cf. it. incitativo, fr. incitatif; DN3, DEX-S)
- sursa: DCR2 (1997)
- furnizată de Editura Logos
- adăugată de raduborza
- acțiuni
Dicționare morfologice
Indică formele flexionare ale cuvintelor (conjugări, declinări).
incitativ s. m., adj. m., pl. incitativi; f. sg. incitativă, pl. incitative
- sursa: Ortografic (2002)
- adăugată de siveco
- acțiuni
adjectiv (A1) Surse flexiune: DOR | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
incitativ, incitativăadjectiv
- 1. Incitant. DEX '09 DEX '98 DNsinonime: incitant
etimologie:
- incitatif DEX '09 DEX '98 MDN '00