O definiție pentru tricola
Jargon
tricola (gr. trikola; lat. teriuga „triplu”), o specie a homeoteleutei, alcătuită din trei unități sintagmatice ale căror silabe finale nu au totdeauna aceeași sonanță (ca în homeoteleută) (R): „Vicit pudorem libido, timorem audacia, rationem amentia.” (Cicero; → Q., vol. III, p. 82)
Intrare: tricola
| substantiv feminin (F163) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
| — | |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
| — | |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||