O definiție pentru cabădai
Regionalisme / arhaisme
cabadai (cabădai) s.m. (înv.) hoțoman, voinic; brigand.
Intrare: cabădai
cabădai substantiv masculin
| substantiv masculin (M78) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)