O definiție pentru tricola
Jargon
tricola (gr. trikola; lat. teriuga „triplu”), o specie a homeoteleutei, alcătuită din trei unități sintagmatice ale căror silabe finale nu au totdeauna aceeași sonanță (ca în homeoteleută) (R): „Vicit pudorem libido, timorem audacia, rationem amentia.” (Cicero; → Q., vol. III, p. 82)
 Intrare: tricola 
 |    substantiv feminin (F163)    |  nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |  
  |   
  |  
| plural |  
  |  — | |
| genitiv-dativ | singular |  
  |   
  |  
| plural |  
  |  — | |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||